Της πλάκας!

Τι’ χις Γιανν’ιμ, τι ’χα πάντα!

« Λεσβάνδρου λόγοι» 3^ος αιώνας π.Χ

(περικοπή εκ του κειμένου)

…Προσέτι δε εν ταις ημέραις εκείναις επ’ άρχοντος Γαληνίου  του αρχιδάμου… (Δάμος = Δήμος) εν Λέσβω, συνεπικουρουμένου μετά των υπ’ αυτώ εμπίστων επιστατούντων τε και αρχιδίων… (υποκοριστικόν  του  αρχή - ή κατώτερος του αρχιδάμου βαθμός) των επί θώκων ερεισινώτων καθημένων,  και Πιτσίου  τού γευσιγνώστου τε και επιστάτου της των Μυτιληναίων Κοινότητος, μέγα γεγονός εγένετο θεσπίσεως συνοικιακών συμβουλίων, ίνα πληρωθή το ρηθέν υπό θυμοσόφων ανδρών λεσβίων: «Μαλθακίας προϊούσης / επί θώκων ενδημούσης / τών του Δήμου καθημένων, / θέσπισις των συμβουλίων / απεδείχθη φευ γελοίον / έργον μεμαλθακισμένων!!!  Τουτέστιν: «Πέρδεται το εμόν αιδοίον εν Σαββάτω /  ως τελούν και εν καμάτω». Ό εστί μεθερμηνευόμενον εν τω λεσβιακώ γλωσσικώ ιδιώματι: «Κλαν’ του …πτι μ  του Σάββατου / μι του μιρουκάματου»! Ήτοι,  τίπουτα τσι καθιόλ! Τι ’χις Γιάνν’ ιμ, τι ’χα πάντα!

                                                 Δια την αντιγραφήν

                                                  Βαγγ. Χατημανώλης